Smartphone-loos op reis? Zo doe je dat

Juist in de periode dat vakanties zonder smartphone hip begonnen te worden, stak het coronavirus de kop op. We konden een tijdlang helemaal niet op vakantie, en thuis gebruikten we de smartphone waarschijnlijk intensiever dan ooit. Misschien is het komende zomerseizoen dan eindelijk het moment om zonder het ding op pad te gaan. Het echte vakantiegevoel denken we te versterken door digitale ontkoppeling. Maar hoe doe je dat dan?

Een smartphone is niet verplicht
Zonder smartphone reizen klinkt simpel, maar is het niet. Iets niet doen, zelden kostte het meer energie, denk je. Maar het zou te gek voor woorden zijn als je er niet voor kunt kiezen om het apparaat thuis te laten. Het hebben van een smartphone is niet verplicht, met het invoeren van de corona-app voelt het echter misschien wel zo. Dat probleem tackle je simpelweg door die code uit te printen. En foto's? Die maak je met een gewoon (digitaal) fototoestelletje.

Oude Nokia, voor als je echt moet bellen
Waarom willen we de smartphone graag thuis laten: omdat het ding ons steeds met het wereldwijde web verbindt, waar van alles gebeurt. Bellen en sms'en is in sommige situaties noodzakelijk. De meeste smartphone-loze reizigers staan zichzelf daarom wel toe om een simpele oude Nokia mee te nemen. Weegt niks, kost twee tientjes, is vijf dagen stand-by en heeft geen glazen scherm dat makkelijk kapot gaat. Net als het fototoestelletje verzeker je deze telefoon met een doorlopende reisverzekering.

Lost in translation
"Oh help, geen google translate!" Je staat bij een tankstation in een desolate omgeving, je vergaat van de dorst maar je hebt geen idee wat 'water' in het Turks, Mandarijn of Swahili is. Natuurlijk kom je een eind met gebarentaal, maar een simpel woordenboekje biedt uitkomst. Ook voor de taal heb je dus niet per se je smartphone nodig. Een variant op het bekende Pippi Langkous-principe: men kon het vroeger af zonder, dus kan jij het ook.
 
Nieuw soort vrijheid
Fototoestelletje, woordenboekje, nokiaatje. Meer heb je niet nodig. Tijdens lange treinreizen ontgaat je geen enkele vallei, beek, groep vogels, horizon of skyline. Je slurpt alles op met je zintuigen, je mentale fototoestel, en slaat het op in je eigen computer: je bovenkamer. Het contact met thuis beperk je tot een minimum en de mensen op je sociale media moeten maar wachten tot je thuis bent. Ook al ben je op Texel of in de Ardennen op vakantie, de afstand was gevoelsmatig nooit groter. De eerste dagen heb je steeds het gevoel dat je iets vergeten bent, maar na een tijdje wil je misschien niet anders meer en proef je een nieuw soort vrijheid.